Iets waar ik maar niet over uit gepraat en gedacht raak is de godin. Ik heb een sterk geloof in een energie die vrouwelijk is. Een vrouw baart en schenkt leven. Niet alleen, ze heeft een man nodig om samen met haar nieuw leven te schenken. De godin inspireert en laat ons kracht voelen.
De godin kent traditioneel 3 vormen of fases, de maagd, de moeder en de crone. De maagd is het jonge meisje, onschuldig, speels en spontaan. De moeder heeft kinderen rondlopen of is zelfs nog zwanger en is verzorgend, rustiger en heeft lief. Als laatste is er de crone, zij heeft al bijna een heel leven achter de rug. ze heeft ervaring, is wijs en geeft aanwijzingen.
Laatst keek ik op Youtube naar Pagyptsian over het idee van de vijfvoudige godin. Zij geeft aan dat het drievoudige systeem toch enkele vrouwen uitlaat in deze maatschappij. Waar gaan de vrouwen heen die niet heel onschuldig meer zijn, een eigen huishouden hebben maar geen gezin of grote projecten om voor te zorgen? En wat met de vrouwen ziens kinderen uit huis zijn of studeren? Het idee van de vijfvoudige godin lost dit op!
De fases zijn de maagd, de geliefde, de moeder, de vorstin en de crone. De geliefde vangt het gat tussen maagd en moeder op, voor de samenwonende vrouw, de vrouw die een vaste partner heeft en zichzelf durft te ontdekken. De vorstin pakt dan weer het gat aan dat tussen de moeder en de crone onder armen neemt. Neem mijn eigen moeder, eentje het huis uit, eentje over 5 jaar het huis uit. Dan is ze nog geen 50! Is dat een crone? Is ze nog een moeder? Ze geniet van het leven maar heeft nog niet de rust in haar benen.
Het is een mooi idee, of ik het meeneem op mijn pad weet ik nog niet, maar het geeft wel stof tot nadenken!
Geef een reactie